Το Αζερμπαϊτζάν λάδωσε με 3 δις, ευρωπαίους πολιτικούς και δημοσιογράφους!

Η καταγγελία Ανδρουλάκη για σχέσεις Μητσοτάκη με τον Αλίεφ του Αζερμπαϊτζάν, έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος…

Το σκάνδαλο Laundromat του Αζερμπαϊτζάν είναι μια πολύπλοκη επιχείρηση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και μαύρων ταμείων που διαχειρίστηκε 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια περίοδο δύο ετών μέσω τεσσάρων εταιρειών που είναι εγγεγραμμένες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα λεφτά αυτά κατευθύνθηκαν στην μεγάλη τους πλειοψηφία σε ευρωπαίους πολιτικούς και δημοσιογράφους, προκειμένου όχι μόνο να ξεπλένουν τα εγκλήματα του δικτάτορα Αλίεφ, αλλά να προωθούν και τα επιχειρηματικά συμφέροντα της οικογένειας του στις χώρες της Ευρώπης. Τα απόνερα αυτού του σκανδάλου τα ζούμε σήμερα όπου παρά τα εγκλήματα των Αζέρων, η Ευρώπη και η ίδια η πρόεδρος της Κομισιόν σφίγγει το χέρι του δικτάτορα και αγοράζει σε πολλαπλάσιες τιμές το αέριο του.

Το βρώμικο σχέδιο αποκαλύφθηκε μέσω κοινής έρευνας από τον OCCRP και κορυφαία ΜΜΕ της Ευρώπης: Berlingske (Δανία), The Guardian (Ηνωμένο Βασίλειο), Süddeutsche Zeitung (Γερμανία), Le Monde (Γαλλία), Tages-Anzeiger και Tribune de Genève (Ελβετία), De Tijd (Βέλγιο) , Novaya Gazeta (Ρωσία), Dossier (Αυστρία), Atlatszo.hu (Ουγγαρία), Delo (Σλοβενία), RISE Project (Ρουμανία), Bivol (Βουλγαρία), Aripaev (Εσθονία), Τσεχικό Κέντρο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (Τσεχία), και Barron’s (ΗΠΑ).

Η συγκεκριμένη έρευνα είναι μέρος της παγκόσμιας κοινοπραξίας κατά της διαφθοράς, μια συνεργασία που ξεκίνησε από την OCCRP και τη Διεθνή Διαφάνεια.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η αναφορά Ανδρουλάκη για τις φιλικές σχέσεις του Μητσοτάκη με το Αζερμπαϊτζάν, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Η ευρωβουλή δίνει μάχη για να διερευνηθεί πλήρως το συγκεκριμένο σκάνδαλο και ο Ανδρουλάκης το γνωρίζει πολύ καλά.

Από το 2012 έως το 2014, ακόμη και όταν η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν συνέλαβε μαζικά  ακτιβιστές και δημοσιογράφους, μέλη της άρχουσας ελίτ της χώρας χρησιμοποιούσαν ένα μυστικό ταμείο για να πληρώσουν ευρωπαίους πολιτικούς, να ξεπλύνουν χρήματα και να επωφεληθούν με άλλο τρόπο.

Τραπεζικά αρχεία που αποκαλύπτουν περίπου 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια σε συναλλαγές διέρρευσαν στη δανική εφημερίδα Berlingske, η οποία τα μοιράστηκε με την OCCRP. Στη συνέχεια, τα δύο ιδρύματα οργάνωσαν μια συλλογική έρευνα για να εντοπίσουν πού πήγαν τα χρήματα.

Το αποτέλεσμα είναι το σκάνδαλο «Αζερμπαϊτζάν Laundromat». Ονομάστηκε έτσι επειδή τα τεράστια ποσά που πέρασαν από αυτό ξεπλύθηκαν μέσω μιας σειράς «εταιρειών βιτρινών»  για να συγκαλύψουν την προέλευση τους. Η έρευνα αποκαλύπτει τις πολλές χρήσεις στις οποίες χρησιμοποιεί η κλεπτοκρατική κυρίαρχη κλίκα της χώρας μερικά από τα δισεκατομμύρια της.

Μεταξύ άλλων, τα χρήματα αγόρασαν τη σιωπή για τα εγκλήματα του Αλίεφ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν έριξε στη φυλακή περισσότερους από 90 ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικούς της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφους (όπως η δημοσιογράφος του OCCRP Khadija Ismayilova) με πολιτικά κίνητρα. Η καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάστηκε απερίφραστα από διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Εν τω μεταξύ, τουλάχιστον τρεις Ευρωπαίοι πολιτικοί, ένας δημοσιογράφος που έγραφε φιλικές προς το καθεστώς ιστορίες και επιχειρηματίες που επαίνεσαν την κυβέρνηση ήταν μεταξύ των παραληπτών των χρημάτων του Πλυντηρίου του Αζερμπαϊτζάν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτά τα εξέχοντα άτομα μπόρεσαν να κινητοποιήσουν σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς, όπως η UNESCO και η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, για να πετύχουν συγκάλυψη για το αζέρικο καθεστώς.

Ήταν μάλιστα τέτοιος αριθμός των παραληπτών στην ευρωπαΐκή ένωση, που η έρευνα έχει παγώσει πλήρως, παρά τα πρώτα συγκλονιστικά ευρήματα. Υπάρχουν ευρωβουλευτές που πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε η έρευνα να προχωρήσει, όπως ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά συχνά μπαίνουν στο στόχαστρο σκοτεινών κύκλων που σίγουρα συνδέονται με το καθεστώς του Αζερμπαϊτζάν.

newsbreak.gr