Αλεξέι Ναβάλνι: Η γυναίκα του περνά στην αντεπίθεση, «καρφώνει» τον Πούτιν και… κλείνει το μάτι στην πολιτική

Κρατούσε πάντα χαμηλό προφίλ διατυμπανίζοντας ότι ο βασικός της ρόλος ήταν αυτός της συζύγου – μητέρας και όχι της πολιτικού.

Η χήρα του Αλεξέι Ναβάλνι, Γιούλια, με τον θάνατο του συζύγου  της και πολέμιου του Πούτιν, αφυπνίζεται περνώντας στην αντεπίθεση.

Μόλις έμαθε ότι ο Αλεξέι δεν βρίσκεται στη ζωή, έκανε έκκληση από το βήμα της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου, με βουρκωμένα μάτια, λέγοντας ότι ο Πούτιν ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο του Ναβάλνι κι ότι θα πρέπει να τιμωρηθεί. Τα λόγια της συγκίνησαν τους πάντες με τα διεθνή ΜΜΕ να κάνουν λόγο για μία σημαντική προσωπικότητα στη Ρωσία, η οποία καλείται, άτυπα, να πάρει τη θέση του συζύγου της, ως ηγέτιδα της ρωσικής αντιπολίτευσης.

Η «πρώτη κυρία» της ρωσικής αντιπολίτευσης – όπως πολλοί την έχουν αποκαλέσει- κρατούσε πάντα το χέρι του συζύγου της: όχι μόνο στις διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος Πούτιν, αλλά κι όταν δηλητηριάστηκε από τον νευροτοξικό παράγοντα νοβιτσόκ το 2020.

Η Γιούλια συνέβαλε καθοριστικά στην απομάκρυνσή του από τη Ρωσία για κατεπείγουσα θεραπεία, όπως επισημαίνει το BBC. Χωρίς την σύζυγό του, όπως είχε δηλώσει ο εκλιπών, δεν θα μπορούσε να συνεχίσει τον ολοένα και πιο απελπισμένο αγώνα του ενάντια στο καθεστώς του Κρεμλίνου. Το ζευγάρι έχει δύο παιδιά, γεγονός που σημαίνει ότι, μετά τον θάνατο Αλεξέι, η σύζυγός του αναλαμβάνει μόνη της την ανατροφή τους.

Η Γιούλια Αμπροσίμοβα-Ναβάλναγια γεννήθηκε στη Μόσχα το 1976. Κόρη του έγκριτου επιστήμονα Μπορίς Αμπροσίμοβ και πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, έκανε καριέρα στον τραπεζικό κλάδο, ωστόσο, εγκατέλειψε την εργασία της για να μεγαλώσει τα δύο παιδιά της όταν ο Αλεξέι ανέλαβε ηγετικό ρόλο στη ρωσική αντιπολίτευση.

Το ζευγάρι γνωρίστηκε σε διακοπές στην Τουρκία το 1998 και παντρεύτηκε δύο χρόνια αργότερα.

«Δεν παντρεύτηκα έναν πολλά υποσχόμενο δικηγόρο ή έναν αρχηγό της αντιπολίτευσης. Παντρεύτηκα έναν νεαρό άνδρα που ονομάζεται Αλεξέι», είχε δηλώσει το 2020 στη ρωσική εβδομαδιαία εφημερίδα «Sobesednik».

Η Γιούλια Ναβάλναγια ενστερνιζόταν τις πολιτικές πεποιθήσεις του Αλεξέι και τη δεκαετία του 2000 εντάχθηκαν και οι δύο ως μέλη του φιλελεύθερου κόμματος «Yabloko». Ωστόσο, μέχρι τη δηλητηρίαση του συζύγου της το 2020, έκανε ελάχιστες δημόσιες εμφανίσεις.

Όταν ο Αλεξέι Ναβάλνι αρρώστησε στην πόλη Ομσκ της Σιβηρίας τον Αύγουστο του ιδίου έτους, η Γιούλια πήρε μολύβι και χαρτί αποστέλλοντας επιστολή στον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, ζητώντας του να τον αφήσει ελεύθερο για να κάνει τη θεραπεία του στη Γερμανία.

«Κάθε στιγμή που ήμασταν στη Ρωσία σκεφτόμουν ότι έπρεπε να τον βγάλω έξω από τη χώρα», είχε δηλώσει τότε στον Ρώσο δημοσιογράφο Γιούρι Νταντ.

Ο Ναβάλνι κατάφερε να μεταβεί από τη Ρωσία σε νοσοκομείο του Βερολίνου, με τη βοήθεια μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης με έδρα τη Γερμανία. Η Γιούλια επέστρεψε μαζί του στη Μόσχα αρκετούς μήνες αργότερα μετά τη θεραπεία του κι όταν πάτησαν το πόδι τους στην πατρίδα, είδε μπροστά στα μάτια της τους αστυνομικούς να του περνούν χειροπέδες.

Το υπόλοιπο της ζωής του, ο Ναβάλνι το πέρασε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.

Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Ρωσία Μάικλ ΜακΦόλ, ο οποίος έχει αποκαλέσει τη Γιούλια ως «ατρόμητη και πειθαρχημένη», είχε πει τότε ότι θα ασκηθεί τεράστια πίεση για να παίξει έναν πιο δημόσιο ρόλο και ότι είχε «όλα τα διαπιστευτήρια».

«Ο Ναβάλνι δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο σύντροφο στη ζωή από τη Γιούλια Ναβάλναγια. Μοιράζεται τις πεποιθήσεις του, τη γενναιότητά του, το γεγονός ότι δεν φοβάται», είχε δηλώσει ο ίδιος στο αμερικανικό δίκτυο «NBC».

«Επιπλέον, έχει μεγαλώσει και προστατεύσει τα δύο παιδιά της με τρόπο που έχει προκαλέσει βαθύτατο θαυμασμό στους υποστηρικτές της δημοκρατίας στη Ρωσία. Χωρίς αμφιβολία, η Γιούλια έσωσε τη ζωή του συζύγου της», είχε προσθέσει.

Πρόσφατα, η Γιούλια ξεκαθάρισε ότι δεν θα ακολουθήσει το δρόμο της Σβετλάνα Τιχανόβσκαγκα, της εξόριστης ηγέτιδας της αντιπολίτευσης της Λευκορωσίας που έγινε υποψήφια για την προεδρία μετά τη φυλάκιση του συζύγου της στις εκλογές του 2020.

Αν και θεωρείτο η νικήτρια της κάλπης, η νοθεία πρυτάνευσε κυριαρχώντας υπέρ του κατεστημένου με το «φερέφωνο του Πούτιν», Αλεξάντερ Λουκασένκο, να μην αποχωρεί από το αξίωμά του.

Η Γιούλια Ναβάλναγια, δίνει το πράσινο φως στους υποστηρικτές του συζύγου της να συνεχίσουν τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

Ακολούθησε τον Αλεξέι σε αρκετές διαμαρτυρίες κατά της ρωσικής ηγεσίας και τον υποστήριξε με θέρμη στη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών του, αν και η ίδια προτιμούσε να μην δίνει συνεντεύξεις. Τον Αύγουστο του 2020, όμως, όταν ο σύζυγός της δηλητηριάστηκε με τη νευροτοξική ουσία Νονιτσόκ και νοσηλευόταν σε κωματώδη κατάσταση σε κλινική στο Βερολίνο, η Ναβάλναγια βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο μιας διαμάχης με το ρωσικό κράτος.

Η εικόνα της ως στωικής, ήρεμης γυναίκας αντικαταστάθηκε από αυτή μιας μαχήτριας.

Και τώρα που ο σύζυγός της δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή, η ίδια θεωρεί ότι δεν πρέπει να καθίσει… με σταυρωμένα τα χέρια.

Οι δηλώσεις της συζύγου του Αλεξέι στο Μόναχο και μια επακόλουθη ομιλία στους υποστηρικτές της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (στα ρωσικά), γεμάτη θέρμη και συγκίνηση, υποδηλώνουν ότι μπορεί να αλλάξει γνώμη και να ασχοληθεί με την πολιτική.

«Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια ελεύθερη, ειρηνική και χαρούμενη Ρωσία. Η υπέροχη Ρωσία του μέλλοντος που τόσο ονειρευόταν ο σύζυγός μου», λέει η ίδια σε βίντεο που αναρτήθηκε στα social media. «Αυτή είναι η χώρα που θέλω να χτίσω μαζί σας. Η χώρα που φαντάστηκε ο Αλεξέι Ναβάλνι… Είναι ο μόνος τρόπος – κανένας άλλος – με τον οποίο η αδιανόητη θυσία που έκανε, δεν θα ήταν μάταιη», τόνισε.

Το 2021, μετά την απόφαση του δικαστηρίου της Μόσχας να τον καταδικάσει σε φυλάκιση 2 ετών και οκτώ μηνών, η Γιούλια σήκωσε τα μανίκια συνεχίζοντας τον αγώνα για την απελευθέρωση του συζύγου της.

Mέσω των social media, η Ναβάλναγια προσπαθεί να αφυπνίσει τους υποστηρικτές του ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης στέλνοντάς το δικό της μήνυμα. «Διάβασα όλες τις αναρτήσεις σας και βλέπω ότι υπάρχουν τόσοι καλοί και ισχυροί άνθρωποι που υποστηρίζουν τον Αλεξέι και εμένα. Επομένως, δεν έχω κανένα λόγο να αποχωρήσω (από τον αγώνα ) ή να φοβάμαι… Θα κερδίσουμε έτσι κι αλλιώς».