Προσπάθησε να παίξει τον εαυτό του κι ατύχησε. Δεν είναι κριτής, είναι υπόλογος. Κι αν βγήκε ένα συμπέρασμα από όσα είπε, είναι: «Ευτυχώς που είναι στην αντιπολίτευση ο Τσίπρας – Φαντάζεστε να ήταν ο Μητσοτάκης

Δεν μπορεί να ήταν Πρωθυπουργός αυτός που μίλησε το βράδυ της Δευτέρας, για τις πυρκαγιές.

Μουντός, αμήχανος, σχεδόν ενοχλημένος – σαν να του χάλασαν το καλοκαίρι – και υποκριτικός.

Πάντα αλαζονικός. Μια δήλωση – ξεπέτα, σε πρώτο πρόσωπο, σαν υπεράνω πάσης υποψίας.

Ζητάει συγγνώμη για τις «όποιες αδυναμίες υπήρξαν», αλλά δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη. Γενικώς «οι ευθύνες θα αποδοθούν όποτε πρέπει και σε όποιον πρέπει».

Τώρα το θέμα τώρα είναι να τη σκαπουλάρουμε.

Πρώτα πυροβολεί και μετά ρωτάει. Αφού δεν μίλησε με κανέναν για την πυροπροστασία, ζητάει «διακομματική συναίνεση». Σαν αυτή που έδωσε ο ίδιος στο Μάτι;

Συναίνεση, αλλά την ανοικοδόμηση δεν θα την αναλάβουν καν τα αρμόδια υπουργεία.

Θα την αναλάβει το… Γραφείο του Πρωθυπουργού – σαν να είναι κάτι διαφορετικό από την κυβέρνηση.

Όπως αναλαμβάνει τα δημόσια έργα, το Ταμείο ανάκαμψης, τις πάσης φύσεως κρατικές προμήθειες.

Είναι ο μόνος Έλληνας που βρήκε «επαγγελματισμό» στην Πολιτική Προστασία.

Και στην Πυροσβεστική. Με τους τρεις αξιωματούχους που είναι κατηγορούμενοι για το Μάτι να επιχειρούν αναβαθμισμένοι από τον ίδιο.

Θα περιμένει «να εντοπιστούν» οι «αστοχίες» – σαν να μην τις είδε το πανελλήνιο σε ζωντανή μετάδοση.

Με το σόφισμα ότι σε μια καταστροφή δεν μετράει τι χάθηκε, αλλά κυρίως «τι σώθηκε», ζητάει να τον πιστώσουμε, επειδή δεν κάηκε το 90% της χώρας, αλλά μόνο το 10%.

Βρήκε «άνιση» τη μάχη, αλλά δεν είπε ποιος την έκανε άνιση. Πού πήγε η «πρωτότυπη» πυροπροστασία του Χρυσοχοΐδη και τι έγιναν τα 74 αεροσκάφη του Σκέρτσου;

Είδε το «κύμα συμπαράστασης κι αλληλοβοήθειας που απλώνεται σε όλη την επικράτεια», αλλά όχι και το κύμα οργής εναντίον του.

«Αποκρούει τους διχασμούς και ενώνει τους Έλληνες», αν κι αυτό το ξέρουμε από τις Πρέσπες.

Αν εννοεί τον «διχασμό» ανάμεσα σε αυτόν που καταστράφηκε και την κυβέρνηση που δεν τον προστάτευσε, είναι βαθύτερος από ό,τι νομίζει.

Ποιους ακριβώς «ενώνει»; Αυτούς που περίμεναν απελπισμένοι τη σωτηρία από τον ουρανό κι αυτούς που τους ζητούσαν «πολιτικό μέσο» για να τη στείλουν;

Ανάλαβε πάλι προσωπικά – αλίμονο – τη δέσμευση ότι «οι καμένες εκτάσεις θα αναδασωθούν». Αυτό όμως το λέει το Σύνταγμα.

Αλλά παρέλειψε να αποκλείσει τη μέλλουσα εγκατάσταση αιολικών πάρκων στα καμένα – όπως γνωμάτευσε ότι μπορεί να γίνει η σημερινή γειτόνισσά του, ως εισηγήτρια στο ΣτΕ.

Τον πήρε στον λαιμό του όποιος τον έβαλε να λέει μεγαλοπρεπώς ότι «ως Πρωθυπουργός διαχειρίστηκα πολλές κρίσεις».

Αυτό είναι που ανησυχεί.

Προσπάθησε να παίξει τον εαυτό του κι ατύχησε. Δεν είναι κριτής, είναι υπόλογος.

Κι αν βγήκε ένα συμπέρασμα από όσα είπε, είναι: «ευτυχώς που είναι στην αντιπολίτευση ο Τσίπρας – Φαντάζεστε να ήταν ο Μητσοτάκης

ieidiseis.gr

EUROKINISSI/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΤΣΑΡΑΣ

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις