Αυτά που υπονοεί ως «κρίσεις», ευθυγραμμιζόμενη με την προπαγάνδα του αδελφού της, δεν αντιμετωπίσθηκαν και πολύ επιτυχώς. Τουλάχιστον αν μιλήσουμε για την πανδημία, ή τον κλιμακούμενο, άνευ κυρώσεων, τουρκικό αναθεωρητισμό.

Τα αυταρχικά καθεστώτα συνδυάζουν πάντα την εσωτερική καταπίεση με την εξαγωγή ισχύος, καταβροχθίζοντας αδυνάμους γείτονες. Από τον Χίτλερ, ως τον Σαντάμ και τώρα τον Πούτιν.

Ο Ρώσος παραβιάζει από χρόνια το διεθνές δίκαιο σε βάρος άλλων κρατών , εξοντώνει αντιφρονούντες και δημοσιογράφους, περιορίζει ελευθέριες και τώρα επιχειρεί να διαγράψει μία χώρα.

Ας μην κρυβόμαστε: κοπιάρει τους Αμερικάνους που θεωρούν «ζωτικό» τους χώρο, οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη και επεμβαίνουν στρατιωτικά.

Άλλωστε του έδωσαν άλλοθι, με τη πρόθεση να εγκαταστήσουν στην Ουκρανία τα όπλα του ΝΑΤΟ- κατά της Ρωσίας.

Από τις απαρχές της Ιστορίας ο ενδιάμεσος που εξυπηρετεί έναν από τους αντιμαχόμενους ισχυρούς, στρέφει τον άλλο εναντίον του.

Το πρότασσε στη δεκαετία του 1970 ο Ανδρέας Παπανδρέου για τις Αμερικάνικες βάσεις της εποχής του διπολισμού: έκαναν την Ελλάδα στόχο των Σοβιετικών σε περίπτωση παγκόσμιας σύρραξης.

Νέος παγκόσμιος πόλεμος θα σημαίνει παγκόσμιο αφανισμό, με την εκατέρωθεν διασπορά πυρηνικών.

Αυτό αποκλείει την στρατιωτική αναμέτρηση Αμερικής -Ρωσίας. Εκεί βασίζει ο Πούτιν την «άνεση» να διαλύσει την Ουκρανία, χωρίς στρατιωτικό αντίλογο.

Ωστόσο υπάρχουν άλλοι παγκόσμιοι πόλεμοι πλέον: τα ασύμμετρα πλήγματα, ο κυβερνοπόλεμος και ο οικονομικός πόλεμος- που άρχισε ήδη.

Έτσι όπως η παγκοσμιοποίηση έκανε κουβάρι τον πλανήτη υπάρχει αμοιβαιότητα χρηματοοικονομικής κατάρρευσης, έλλειψης ενεργειακών πόρων και ραγδαίας φτωχοποίησης.

Κυρίως όμως οι συνέπειες του πολέμου των μεγάλων που θα πλήξουν κυρίως τους εμπλεκόμενους μικρούς.

Από αυτή την άποψη η Ελλάδα έπρεπε να ενδιαφέρεται διορατικά για τον περιορισμό των συνεπειών που θα έχει από την οικονομική σύγκρουση Δύσης-Ρωσίας. Ιδίως αν εμπλακεί και η Κίνα.

Μέχρι στιγμής όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει κοντόφθαλμα προσηλωμένος στην στρατιωτική πλευρά της αναταραχής- με φιλο-αμερικανική προθυμία.

Άρχισε με την εκχώρηση της βάσης στην Αλεξανδρούπολη – που είχε αντι-ρωσικό και όχι αντι-τουρκικό χαρακτήρα, όπως παραπλάνησε τους πολίτες.

Συνεχίζεται με την μικρομεγαλίστικη προπέτεια στην πλειοδοσία κατά των Ρώσων, σαν να εξαρτάται από την Ελλάδα η έκβαση των κυρώσεων.

Συν την διάθεση να ενισχύσει περαιτέρω από τον κρατικό προϋπολογισμό το ΝΑΤΟ.

Σ αυτό το σημείο αποτελεί γρίφο η παρέμβαση της Ντόρας Μπακογιάννη ότι «αν έχεις σοβαρή κυβέρνηση και σοβαρό πρωθυπουργό όλα αντιμετωπίζονται».

Συνεπώς «η σημερινή κρίση θα αντιμετωπιστεί όπως όλες οι κρίσεις που έχουν προκύψει στην Ελλάδα τα τελευταία δυόμιση χρόνια».

Αυτά που υπονοεί ως «κρίσεις», ευθυγραμμιζόμενη με την προπαγάνδα του αδελφού της, δεν αντιμετωπίσθηκαν και πολύ επιτυχώς.

Τουλάχιστον αν μιλήσουμε για την πανδημία, ή τον κλιμακούμενο , άνευ κυρώσεων, τουρκικό αναθεωρητισμό.

Επιπλέον δεν συγκρίνονται με την κρίση που θα φέρει η παγκόσμια οικονομική αναμέτρηση στη χώρα- την οποία ο Μητσοτάκης εκθέτει, παρά προφυλάσσει.

Επειδή η Ντόρα τα ξέρει αυτά ,το στοιχείο της «σοβαρότητας» ως κριτήριο πρωθυπουργικής επάρκειας, κρύβει ερωτηματικά.

ieidiseis.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις