Τη μια καιγόμαστε, την άλλη πνιγόμαστε – Αβοήθητοι από κυβέρνηση και κράτος οι πολίτες

Κάποιοι το λένε «γκαντεμιά», άλλοι μιλούν για «κατάρα Μητσοτάκη». Ούτε καν τρεις μήνες από τη νέα εντολή διακυβέρνησης στον ίδιο Πρωθυπουργό, οι συμφορές πλήττουν τη χώρα η μια μετά την άλλη.

Δεν είναι μεταφυσικό φαινόμενο, αλλά η αποκάλυψη της πραγματικότητας: η κυβέρνηση που βρίσκεται από το 2019 στην εξουσία, ελάχιστα και πάντως αναποτελεσματικά έκανε για να θωρακίσει τη χώρα στις απειλές από φυσικές καταστροφές.

Για παράδειγμα, ο Βόλος έγινε λίμνη, γιατί στο Πήλιο δεν υπήρξαν έργα ανάσχεσης των βρόχινων υδάτων, που κινήθηκαν ορμητικά προς τη θάλασσα, αφού δεν υπήρχε τίποτε να τα σταματήσει. Τα ποτάμια υπερχείλισαν γιατί οι όχθες δεν ενισχύθηκαν προνοητικά, για το ενδεχόμενο πλημμύρας.

Ίδια πρακτική με τις πυρκαγιές. Αυτόπτες μάρτυρες που πήραν μέρος στην καταπολέμησή τους, σε διάφορα σημεία της χώρας, έλεγαν ότι όπου υπήρχε στοιχειώδης πρόληψη- αποψίλωση και καθαρισμός δάσους- η φωτιά δεν συνέχισε.

Στη Μαγνησία, τη Λάρισα και τη Σκιάθο, οι πάσης φύσεως εγκαταστάσεις είναι έμειναν, από χρόνο σε χρόνο, χωρίς στοιχειώδη προστασία έναντι φυσικών απειλών. Εφέτος γλύτωσαν από τη φωτιά, αλλά την πλήρωσαν από τις πλημμύρες, που διευκολύνθηκαν από προγενέστερες πυρκαγιές.

Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός – που απέδιδες τις φωτιές πρωτίστως στη «κλιματική αλλαγή» – κατά τρόπο απαλλακτικό για τις κυβερνητικές ευθύνες στη διαχείριση τους- άλλαξε τροπάριο στις πλημμύρες. Στα κανάλια οι φιλοκυβερνητικοί σχολιαστές έκαναν διαγωνισμό μέτρησης της ποσότητας του νερού της βροχής που έπεσε. Είναι το νέο άλλοθι της κυβερνητικής απραξίας.

Όπως οι άνεμοι, που πρέπει να έχουν συγκεκριμένη ένταση στην πυρκαγιά και το χιόνι που πρέπει να πέφτει τη μέρα και όχι τη νύχτα, έτσι και η βροχή «ευθύνεται» γιατί έπεσε μαζεμένη – οπότε τι να κάνει και ο Κικίλιας. Αυτή την περίοδο άλλωστε είναι απασχολημένος με τη σύλληψη των εμπρηστών, που είχε υποσχεθεί.

Αυτό για το οποίο δεν θα μπορέσει να δικαιολογήσει με κανένα τρόπο η κυβέρνηση είναι η απουσία του κράτους στη διάρκεια – και -της τελευταίας θεομηνίας.

Οι κάτοικοι, με τα δίκτυα ύδρευσης, ηλεκτρισμού και τηλεφωνίας κομμένα, με τους δρόμους αδιάβατους , δεν είχαν σε ποιον να απευθυνθούν. Η Πολιτεία δεν ήταν εκεί για να δώσει οδηγίες . Η κυβέρνηση περιορίσθηκε πάλι στην εντολή εγκλεισμού στα σπίτια.

Όσοι διαμένουν σε ορόφους, εύκολο ήταν να το κάνουν και να προστατευθούν από την πλημμύρα -έστω και χωρίς φως, νερό, τηλέφωνο. Όσοι έμεναν στα ισόγεια και τα υπόγεια πώς ακριβώς θα μπορούσαν να ωφεληθούν, με τις εντολές από το 112;

Κατά πάγια πρακτική η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδιαφορεί για την πρόληψη ως βασική μέριμνα πολιτικής προστασίας, απέναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα και φυσικές καταστροφές. Και όταν εκδηλώνονται, επειδή είναι έτοιμη να τα αντιμετωπίσει και αρκείται σε εξορκισμό τους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε πάλι στο Κέντρο Επιχειρήσεων για να «ενημερωθεί» – σαν να μη ήξερε τι άκρως συμβαίνει στη Θεσσαλία. Θα περιμένει πάλι να περάσει η μπόρα για να εμφανιστεί με υποσχέσεις που δεν θα τηρήσει, όπως στις πυρκαγιές.

Πριν αρχίσει η βροχόπτωση, η κυβέρνηση, παρά τα 1,3 εκατομμύρια στρέμματα δάσους που έχασε εφέτος, ξεθάρρεψε και εμφανίσθηκε ως… σωτήρια δύναμη στις καμένες περιοχές.

Στη Ρόδο ο Πρωθυπουργός βρήκε κάτοικους …ικανοποιημένους με την κυβερνητική παρέμβαση και τους έταξε δελτία τουρισμού των150 ευρώ, σε μη τουριστική περίοδο.

Κατά το πρότυπο της Βόρειας Ευβοίας που ακόμη θρηνεί για την πυρκαγιά του 2021. Όλοι τον θυμούνται να βεβαιώνει τους πυρόπληκτους ότι με τους κορμούς θα δημιουργηθούν φράγματα συγκράτησης του χώματος – και αντίστοιχες υποσχέσεις έδωσε στη Ρόδο . Να έχουν άγιο και να μην βρέξει έντονα τον χειμώνα.

Πολύ περισσότερο στον Έβρο, όπου το επιτελικό κράτος άφησε τη Δαδιά να γίνει Κρανίου τόπος και ο Πρωθυπουργούς σκόπευέ να πάει την Παρασκευή για να επαναλάβει τα ίδια: έργα που δεν θα γίνουν και 150ρια για τουρισμό, όταν κάνεις δεν πάει διακοπές

Η κυβερνητική αδιαφορία αποτυπώνεται στα πενιχρά κονδύλια που διατίθενται ετησίως, κατά νομό και κατά δήμο και απορροφώνται κυρίως σε διοικητικές δραστηριότητες. Η εκδήλωση επικινδύνων φυσικών φαινομένων, βρίσκει τους τοπικούς πληθυσμούς, χωρίς ενημέρωση, εκπαίδευση και κυρίως χωρίς μέσα να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα που τους απειλούν. Στην ουσία πρέπει να τα βγάλουν πείρα μόνοι τους, με τη συνδρομή πυροσβεστών, των οποίων η δύναμη ποτέ δεν είναι επαρκής. Η κεντρική εξουσία δεν έχει σχέδιο αντιμετώπισης.

Οι ανταποκρίσεις από τη Θεσσαλία και τις άλλες περιοχές που δέχθηκαν νεροποντές ήταν πανομοιότυπες: το κράτος δεν υπήρξε, ούτε καν στη ρύθμιση της κυκλοφορίας.

Δεν αποκλείεται στην επόμενη εμφάνιση του ο Πρωθυπουργός να καταγγείλει την έλλειψη συγχρονισμού μεταξύ των δυο φαινομένων – φωτιάς και πλημμύρας – ώστε το ένα να εξουδετερώνει το άλλο. Ευθύνη πάντως δεν πρόκειται να αναλάβει…