Το υπουργείο Πολιτισμού χορηγός της τουρκικής πρεσβείας εν μέσω «πολέμου χαρτών»

Είπαμε, ναι στην προσέγγιση του ελληνικού και του τουρκικού λαού, ναι η μουσική ενώνει τους λαούς, αλλά να είναι η Λίνα Μενδώνη χορηγός μουσικής εκδήλωσης που διοργανώνει η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα; Δηλαδή, η επίσημη έκφραση του τουρκικού κράτους στη χώρα μας, που , αν δεν απατώμεθα, δεν είναι και κανένας ελληνοτουρκικός Σύλλογος φιλόμουσων κυριών, σκληρή διπλωματική γραμμή ακολουθούν, και καλώς πράττουν για λογαριασμό των συμφερόντων της χώρας τους.

Είχαμε παλιότερα εμβληματικές συνεργασίες Ελλήνων και Τούρκων καλλιτεχνών, με την πλέον επιβλητική αυτή των Θεοδωρακη και Λιβανελί, οι οποίοι μάλιστα δημιούργησαν την Ενωση Ελληνοτουρκικής Φιλίας, με συναυλίες και στις δύο πλευρές του Αιγαίου με δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων και Τούρκων θεατών, αλλά να διοργανώνει ένα μουσικό σουαρέ η τουρκική πρεσβεία και να είναι χορηγοί το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού, ούτε στις πιο … λάδι θάλασσες των «ήρεμων υδάτων» της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν το’ χουμε δει.

Ελπίζουμε, τουλάχιστον, να μην γίνει καμιά στραβή, όπως στην περσινή εμφάνιση Ελληνα υποστράτηγου -πιθανότατα, κατόπιν άνωθεν εντολών- σε εκδήλωση της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα για την εθνική εορτή της γείτονος, «Ημέρα Νίκης». Εορτασμός που έχει να κάνει με τη μικρασιατική καταστροφή και την σφαγή στη Σμύρνη.

Κατά τα λοιπά, ευχόμαστε το φιλόμουσο κοινό μπορεί να απολαύσει το κοντσέρτο του ελληνο-τουρκικού μουσικού ντουέτου. Πρωτοβουλίες που ενώνουν τους λαούς είναι καλοδεχούμενες. Αρκεί να διοργανώνονται από χώρους που πράγματι το επιδιώκουν και όχι από φορείς του «βαθέως κράτους» της Τουρκίας. Αρκετά παραδείγματα προσπαθειών συμφιλίωσης εκ μέρους καλλιτεχνικών σχημάτων υπήρξαν στο παρελθόν. Εάν θέλουν πράγματι «ήρεμα νερά», υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν. Ας τα μιμηθούν. Τα υπόλοιπα φαντάζουν υποκριτικά. Ως εκ τούτου, ας προσέχουν τα ελληνικά υπουργεία που μπαίνουν χορηγοί ή συνδιοργανωτές.

«Πόλεμος χαρτών»

Πόσο μάλλον, όταν, με αφορμή τα «Θαλάσσια Πάρκα» που ανακοίνωσε η Αθήνα, η Αγκυρα «βομβαρδίζει» με χάρτες που ουσιαστικά δείχνουν ότι η Τουρκία επιδιώκει να μετατρέψει το Αιγαίο σε «τουρκική λίμνη», ή εμφανίζονται τουρκικά πολεμικά πλοία έξω από την Κάσο και την Κρήτη, «απαγορεύοντας» την υλοποίηση ειρηνικών σχεδίων, όπως η πόντιση καλωδίου ηλεκτρικού ρεύματος. Κάτι που σημαίνει ότι στόχος είναι η δορυφοριοποίηση της Ελλάδας, αφού, η Αγκυρα, με τις πιέσεις της προς τη χώρα μας, έχει ως στόχο να μην μπορεί να πράξει τίποτα χωρίς να πάρει προηγουμένως την τουρκική «άδεια».

Αραγε, ο πρόσφατος χάρτης που εμφάνισε η Τουρκία, ή παρόμοιος, έχει τεθεί υπόψιν των Ελλήνων κυβερνητικών παραγόντων κατά τις επαφές του «μήνα του μέλιτος» που διήγαν με τους Τούρκους ομολόγους τους; Διότι σε αυτόν αποτυπώνονται πολλές από τις τουρκικές βλέψεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Ως γνωστόν, σε απάντηση της ελληνικής ανακοίνωσης, η Αγκυρα προχώρησε στη δημοσίευση του δικού τους θαλάσσιου χωροταξικού χάρτη. Βέβαια, αναφέρθηκε ότι δεν είναι επίσημος, αλλά ότι είναι «καρπός» της εργασίας του Πανεπιστημίου της Αγκυρας, του τουρκικού Κέντρου Θαλάσσιου Δικαίου και Διεθνών Ερευνών (Ankara Üniversitesi Deniz Hukuku Araştırma Merkezi – DEHUKAM). Βέβαια, στη συνέχεια τον δημοσίευσε το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο της γείτονος, Anadolu. Και για τους γνωρίζοντες, αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για την -«άτυπη» προς το παρόν- θέση της Αγκυρας, η οποία στη συνέχεια θα προβληθεί και επίσημα.

Τι εμφανίζεται εκεί; Ας αφήσουμε την επίκληση της ψευδεπίγραφης συμφωνίας της δήθεν οριοθέτησης ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, που αποτελεί μια από τις βασικές συνιστώσες του αφηγήματος της «Γαλάζιας πατρίδας», ως κριτήριο για τη διαμόρφωση του χάρτη. ‘Η την «οριοθέτηση» με τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, δηλαδή ένα παράνομο «κράτος», προϊόν εισβολής και κατοχής, το οποίο ουδείς, πλην Τουρκίας, αναγνωρίζει.

 

Σύμφωνα με την άκρως φιλοκυβερνητική εφημερίδα, Milliyet, η οποία έσπευσε πρώτη να δημοσιεύσει την «απάντηση» της Αγκυρας στην Αθήνα (κατόπιν, τη σκυτάλη πήρε το Anadolu), η Τουρκία επιλέγει τη μέση γραμμή του Αιγαίου ως σύνορο, διεκδικώντας τη μία πλευρά του πελάγους. Κάτι που δεν αποτελεί νεωτερισμό για την Τουρκία. Εδώ, έχει χαράξει αυθαίρετα και μονομερώς στη μέση του Αιγαίου τη γραμμή της δήθεν «δικαιοδοσίας» της στην έρευνα και διάσωση, εν μέσω σιωπής μάλιστα της Αθήνας.

Ο διευθυντής του DEHUKAM, Μουσταφά Μπασκαρά, ανέφερε για τον χάρτη: «Στη Μεσόγειο, υπάρχει ένα εξωτερικό σύνορο που περιλαμβάνει, Ανατολικά, τις συντεταγμένες της συμφωνίας για την υφαλοκρηπίδα που έγινε με την ΤΔΒΚ (σ.σ. κατεχόμενα κυπριακά εδάφη), το 2011, Ανατολικά, την οποία η Τουρκία έχει καταθέσει στον ΟΗΕ, και, Δυτικά, τις συντεταγμένες της συμφωνίας που έγινε με τη Λιβύη, την οποία η Τουρκία κατέθεσε επίσημα στον ΟΗΕ. Στο Αιγαίο, μιλάμε για έναν χάρτη που βασίζεται στη μέση γραμμή μεταξύ των εδαφών των δύο πλευρών (σ.σ. Ελλάδας – Τουρκίας). Σκοπός αυτού του χάρτη είναι να εξυπηρετήσει διάφορους τομείς ούτως ώστε να υπάρξει το μέγιστο όφελος από τις θάλασσες με βάση τη βιώσιμη χρήση και την προστασία των θαλάσσιων περιοχών».

neostrategy.gr